yandırmaq

yandırmaq
f.
1. Yanmağına səbəb olmaq; alışdırmaq. Lampanı yandırmaq. Kibrit yandırmaq. İşığı yandırmaq. Fənər yandırmaq. – <Xudayar bəy:> Zəhmət olmasa, bir ispiçkə çək, bu qovu yandırım. C. M.. Əhməd aralıq peçini yandırdı. M. C.. // Məc. mənada. Ələsgərdi mənim adım; Aləmi yandırar odum. A. Ə..
2. Şiddətli təsir etmək (isti, qızmar, qaynar şey). Çay əlimi yandırdı. – O gün hava çox isti idi. Günəş yandırırdı. A. Ş.. Muğan günəşi adamı yandırırdı. M. İ..
3. Qaraltmaq, rəngini tündləşdirmək. Dağ havası adamın üz-gözünü yandırır. – <Ceyranın> açıq hava rəngini bir qədər yandırmış, yanaqlarında təbii bir qırmızılıq görünürdü. S. H..
4. Dalamaq. Gicitkən əllərimi yandırdı.
5. məc. Mənəvi əzab və iztirab vermək, ruhən incitmək, çox ağır təsir etmək. <Səlma:> Odumu söndürdün, yandırdın məni; Get, kamə yetirməsin Allah səni! H. C.. Ancaq bir nəfəri Mirzənin vəfatı yandırırdı. O adam Usta Zeynal idi. Ə. H..
◊ Atasını yandırmaq – bax ata. Can yandırmaq – bax can.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • yaxıb-yandırmaq — f. 1. Bərk yandırmaq. Qızmar günəş üz gözümüzü yaxıbyandırır. – Cəhənnəm alovu kimi insanı yaxıb yandıran Tehran istisinə dözmək hünərdir. M. İ.. 2. məc. Mənən incitmək, qəlbə əzab vermək, ürəyi incitmək, yandırıb yaxmaq, bərk acıtmaq. Onun… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yandırılmaq — «Yandırmaq»dan məch. De, bəlkə də od içində bu gecə yarı; Söndürürsən yandırılmış bir xanimanı. S. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yandırma — «Yandırmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ata — is. 1. Övladı olan kişi; dədə. Doğma ata. Ögey ata. Bu uşaq lap atasına oxşayır. – Ata olmayan, ata qədrini bilməz. (Ata. sözü). 2. məc. Bir nəzəriyyənin, məsələnin və s. nin banisi; rəhbər, yolgöstərən. M. F. Axundzadə Azərbaycan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dədə — is. 1. Ata. Dədə görməyib, elə bilir ki, Şaqqulu da bir dədədir. (Ata. sözü). <Qurban:> Dədəm öldü, mən də qaldım on altı on yeddi yaşında. Ə. H.. Dədəmin övladı olmamağına görə nəzir eyləyir ki, bir qızım olsun, seyidə verim. Ç.. // Ataya… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • vağ — I (Meğri) kömür yandırmaq üçün qazılan yer, çala. – Ə, na yeka vağ qazeysan ◊ Vağ basmax – kömür yandırmaq. – Eranda kasıp küsibin peşəsi vağ basmaxdı II (Sabirabad) arıq III (Şəki) kobud ipək. – Vağ çıxar baramadan olur IV (Ağcabədi) avara, boş… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • büryan — sif. <fars.> Odda qovrulan (qovrulmuş), odda yanan (yanmış). Büryan eyləmək (etmək) – 1) odda yandırmaq, qovurmaq; 2) məc. kabab eləmək, yandırmaq. Ayrılıqdan yar mənim bağrımı büryan eylədi; Özünü bir yana saldı, məni bir yan eylədi. Nəs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ciyər — ağ ciyər anat. – insan və onurğalı heyvanlarda döş qəfəsində yerləşən tənəffüs orqanı (bu mənada adətən ciyər şəklində işlənir). Həkim Həsənin ciyərində kiçik bir ləkə olduğunu söylədi. Ç.. <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”